«برنامه ملی پاسداری از هنر سنتی خوشنویسی ایران» به‌عنوان هفدهمین عنصر فرهنگی ناملموس ایران در فهرست میراث جهانی یونسکو ثبت شد. با ثبت هنر خوشنویسی تعداد پرونده‌های ایران در میراث ناملموس جهانی به عدد ۱۷ رسید.
ابوریحان بیرونی در فهرست جهانی نکوداشت‌های ۲۰۲۳ – ۲۰۲۲ یونسکو به طور مشترک برای ایران،ازبکستان و تاجیکستان به ثبت رسید.
دبیرکل کمیسیون ملی یونسکو-ایران از تصویب سالروز تولد شیخ خرقانی و دیدار شمس و مولانا در فهرست بزرگداشت های یونسکو در سال ۲۰۲۲ و ۲۰۲۳ خبر داد.
راه‌آهن ایران به فهرست آثار جهانی یونسکو وارد و به عنوان بیست و پنجمین میراث جهانی ایران ثبت شد.
رقابت شدید و رایزنی‌های پیچیده‌ای برای ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو وجود دارد؛ تا جایی که بسیاری از کشورها با ظرفیت میراث جهانی از قافله عقب می‌مانند و برخی کشورها حاضرند هزینه سنگینی برای این ثبت بپردازند. اما مزیت ثبت در فهرست میراث جهانی یونسکو چیست؟
پانزدهمین اجلاس جهانی میراث ناملموس یونسکو، در حالی آذر امسال و به صورت مجازی برگزار شد که این بار کشورمان تلاش کرد فعال‌تر از سال‌های قبل در این اجلاس شرکت کند و هر چند همه‌ی آثار معرفی شده‌اش به صورت مشترک با دیگر کشورها تهیه شده بودند، اما توانست در نیمی از پرونده‌های ارائه شده‌اش که هر چهار عدد به صورت مشترک با کشورهای دیگر تهیه شده بودند، موفق بیرون بیاید.
ما بیان‌های حسی و تفکری فرهنگی‌مان را در پاسخ به گوناگونی محیط‌زیست که از نسلی به نسل دیگر آرامآرام جان گرفته‌اند و احساس هویت و بقا را زنده نگه می‌دارند، با یکدیگر همخوان می‌کنیم.
رییس دفتر منطقه‌ای یونسکو در ایران با بیان اینکه میراث آرشیوی، گواه ارزشمندی در مورد توسعه اقتصادی، سیاسی و اجتماعی بشریت است، گفت: سرنوشت بدی گریبانگیر مراکز آرشیو جهان شده است.
پیش از این اشاره کردیم که پس از مرحله اول ثبت چند ملیتی نوروز در فهرست میراث جهانی یونسکو در سال ۲۰۰۹ میلادی، مجمع عمومی سازمان ملل، در ۲۳ فوریه ۲۰۱۰، طی قطعنامه‌ای، روز اول فروردین (۲۱ مارس) را به عنوان «روز جهانی نوروز» نام‌نهاد و آن را به عنوان یک مناسبت بین‌المللی به رسمیت شناخت. در اینجا می‌خواهم برای آنان که به اهمیت این اسناد واقفند و تاثیر بین المللی آن را می شناسند، محتوای این قطعنامه را بیشتر توضیح بدهم تا بخصوص خوانندگان نوجوان به درجات و مفاهیم مندرج در مقدمه، و سپس اصل تصمیم مصوب آشنا شوند.
در بخش اول گفتیم که چگونه کنوانسیون‌هایی با موضوع میراث فرهنگی در یونسکو پدید آمد. یکی از آنها «کنوانسیون حفاظت از میراث فرهنگی ناملموس»۱ بود که در سال ۱۳۸۴ ( ۲۰۰۳ میلادی) تصویب شد که بر اساس آن، آیین باستانی «نوروز» در مرحله اول با عضویت هفت کشور ایران، جمهوری آذربایجان، هند، قرقیزستان، پاکستان، ترکیه و ازبکستان در هشتم مهرماه ۱۳۸۸ ( سی ام سپتامبر ۲۰۰۹) ثبت جهانی شد.
کاربر جدید هستید؟ ثبت نام در تارنما
کلمه عبور خود را فراموش کرده اید؟ بازیابی رمز عبور
کد تایید به شماره همراه شما ارسال گردید
ارسال مجدد کد
زمان با قیمانده تا فعال شدن ارسال مجدد کد.:
قبلا در تارنما ثبت نام کرده اید؟ وارد شوید
فشردن دکمه ثبت نام به معنی پذیرفتن کلیه قوانین و مقررات تارنما می باشد
کد تایید را وارد نمایید